Waar we vroeger in Nederland eigenlijk alleen de pastasoorten spaghetti en macaroni kenden, raken we nu langzaam vertrouwd met veel meer soorten pasta’s. Toch zijn er nog steeds mensen die denken dat al die verschillende Italiaanse pasta’s alleen een verschillende vorm hebben, maar verder hetzelfde smaken en dat deze vormen verder geen functie hebben. Niets is minder waar. Hier is echt wel over nagedacht en al die verschillende vormen zijn niet voor niets zo gemaakt.
Pastavormen
In Italië bestaan wel 300 verschillende pastavormen. Eigenlijk is iedere vorm bedacht voor een bepaald recept. Sommige vormen worden in Italië vooral gebruikt voor een recept met saus, terwijl een andere vorm weer uitsluitend wordt gebruikt voor bijvoorbeeld een vleesbouillon. Gek genoeg kiezen we in Nederland ook vaak wel een bepaald soort pasta voor een gerecht, maar of we die vorm voor de juiste reden kiezen dat is nog maar de vraag.
De belangrijkste reden waardoor een pasta een bepaalde vorm heeft, is namelijk waarmee de pasta wordt gecombineerd. De vorm is bedacht om goed te hechten aan de saus, de ragout, de boter, de bouillon of de olie. Zo hechten de holle pasta’s zich goed aan dikke sauzen en bij de dunne sauzen kun je beter een platte of dunne pasta kiezen. De kleine pasta zijn weer geschikt voor bijvoorbeeld in de soep. Natuurlijk ben je niet verplicht om voor
holle pasta te kiezen als je een dikke saus hebt, maar het komt de smaak van het gerecht vaak wel ten goede.
Gedroogd of een verse pasta
Behalve de vorm kun je ook nog kiezen uit een gedroogde of een verse pasta, ofwel in het Italiaans: pasta sciutta en pasta fresca. De kwaliteit van de ingrediënten blijft hetzelfde, maar het proces na de productie van de pasta is anders. Verse pasta wordt na het productieproces zorgvuldig verpakt en moet daarna gekoeld bewaard worden. De gedroogde pasta wordt zoals de naam al zegt gedroogd na het productieproces. Dit doen ze door de pasta op te hangen in een speciale ruimte en hier wordt hij soms al binnen 4 uur gedroogd. Als het gaat om ambachtelijke producenten duurt het droogproces vaak langer. Dan ligt de tijdsduur ergens tussen de 18 en 32 uur. Het voordeel van een ‘lange droogtijd’ is dat er weinig warmte gebruikt hoeft te worden waardoor de eiwitten in de pasta geen ‘plastic’ laagje vormen. De saus kan dan nog beter hechten aan de pasta.
Gekleurde pasta
Behalve pasta’s in verschillende vormen en maten zijn er ook nog pasta’s in verschillende kleuren. Die kleur ontstaat omdat er tijdens het productieproces natuurlijke ingrediënten aan het pastadeeg worden toegevoegd. Een goed voorbeeld is de zwarte pasta waar inktvis-inkt aan toegevoegd is en bij de groene pasta is de toevoeging vaak pesto of basilicum. De rode kleur is meestal te wijten aan de tomaat.